سحر باقری؛ محمد حاتمی؛ حسن رضایی جمالویی؛ مسلم عباسی
چکیده
این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش خوددلسوزی شناختی بر ابعاد خستگی، خودانتقادی و اجتناب هیجانی بیماران ام. اس انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری (2 ماهه) بود. آزمودنی‌ها با دامنه سنی 40-20 سال و با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS) 1 تا 5/5 و هدفمندانه انتخاب و به صورت تصادفی به گروه آزمایشی (آموزش خوددلسوزی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش خوددلسوزی شناختی بر ابعاد خستگی، خودانتقادی و اجتناب هیجانی بیماران ام. اس انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری (2 ماهه) بود. آزمودنی‌ها با دامنه سنی 40-20 سال و با مقیاس ناتوانی جسمانی (EDSS) 1 تا 5/5 و هدفمندانه انتخاب و به صورت تصادفی به گروه آزمایشی (آموزش خوددلسوزی شناختی) و گواه تقسیم شدند. هر دو گروه در مرحله پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری 2 ماهه به پرسشنامه‌های خستگی فیسک (1994)، خودانتقادی تامسون و ظروف (2004) و اجتناب هیجانی کندی (2015) پاسخ دادند. گروه آزمایش 10 جلسه آموزش خوددلسوزی شناختی را به صورت هفته‌ای یکبار به مدت 5/1 ساعت دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که آموزش خوددلسوزی شناختی بر کاهش ابعاد خستگی، خودانتقادی و اجتناب هیجانی بیماران ام. اس اثربخش هستند (001/0≥P). همچنین اثرات مداخله پس از 2 ماه پیگیری بر روی کاهش نمرات خستگی، خودانتقادی و اجتناب هیجانی حفظ شد. براساس نتایج این پژوهش می‌توان از آموزش خوددلسوزی شناختی در کنار مداخلات دارویی برای کاهش خستگی، خودانتقادی و اجتناب از تجارب هیجانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس در مراکز درمانی استفاده نمود.
Maryam Safara؛ mohamad hatami؛ farnoosh Pashangzadeh
چکیده
Stress is one of the influential factors in people's performance. Job and existing conditions of working environment can cause stress. One of the jobs that due to its nature is causing too much stress is nursing job. Various factors are involved in reducing stress, of which are spiritual skills. This study was conducted to evaluate the effect of training spiritual skills on stress and stressful features of nursing mothers. The study population of this semi-experimental with pre-test and post-test research design with control group, consisted of all female nurses of Milad Hospital (150 people) whom ...
بیشتر
Stress is one of the influential factors in people's performance. Job and existing conditions of working environment can cause stress. One of the jobs that due to its nature is causing too much stress is nursing job. Various factors are involved in reducing stress, of which are spiritual skills. This study was conducted to evaluate the effect of training spiritual skills on stress and stressful features of nursing mothers. The study population of this semi-experimental with pre-test and post-test research design with control group, consisted of all female nurses of Milad Hospital (150 people) whom complete the questionnaire. 30 individuals with higher scores in stress were randomly assigned to experimental and control groups. Data collection tools include spiritual skill training package and Abidin parental stress index (PSI) with parental realm (54 items). Data were analyzed using analysis of covariance method & Levin univariate ANOVA. The hypothesis that training spiritual skills is effective in reducing nursing mothers' job stress is confirmed (F=24.977; Df=1 and 27; Sig=0.001). The results of the study imply that spiritual skill training was influential in reducing stress and stressful features of nursing mothers
هادی پرهون؛ علیرضا مرادی؛ محمد حاتمی؛ شیوا مشیرپناهی
دوره 4، شماره 14 ، فروردین 1393، ، صفحه 41-62
چکیده
زمینه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی می باشد، روشهای متنوعی جهت درمان آن وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی درمان فعالسازی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش علایم و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلاء به اختلال افسردگی اساسی انجام شده است. روش: در یک طرح آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون توام با گروه کنترل، و با استفاده از ...
بیشتر
زمینه: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی می باشد، روشهای متنوعی جهت درمان آن وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی درمان فعالسازی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش علایم و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلاء به اختلال افسردگی اساسی انجام شده است. روش: در یک طرح آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون توام با گروه کنترل، و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 22 آزمودنی زن، که براساس ملاک های DSM-IV-TR توسط روانپزشک افسرده اساسی تشخیص داده شدند به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند؛ گروه آزمایش درمان فعال سازی رفتاری دریافت کردند وگروه کنترل در لیست انتظار قرارگرفتند. هر دوگروه مقیاسهای (BDI-II)، (HRSD) و WHOQOL-BREF)) قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری (سه ماه پس از دریافت مداخله) را پر کردند. نتایج با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره، و آزمون Tوابسته تحلیل شد. یافته‌ها: درمان تغییرات معنادار و قابل توجهی در کاهش علایم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران ایجاد کرد. یافته ها موید اثر بخشی درمان فعال سازی رفتاری کوتاه مدت بر کاهش علایم و افزایش کیفیت زندگی بیمارن افسرده بودند و پایداری درمان در مرحله پیگیری نیز تأیید شد. نتیجهگیری: درمان فعالسازی رفتاری کوتاه مدت در کاهش علایم افسردگی اساسی اثر بخش بود که در چارچوب دیدگاههای رفتاری موج سوم قابل تفسیر می باشد لذا به عنوان یک روش درمان موثر برای اختلال افسردگی اساسی توصیه می شود.
محمد حاتمی؛ هادی هاشمی زرینی؛ وحید صادقی فیروزآبادی
چکیده
این پژوهش به بررسی اثر بخشی اجتماع درمان مدار، بر تغییر سبک اسناد معتادان می پردازد. بدین منظور، دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش شامل 25 نفر از افرادی که در مرکز اجتماع درمان – مدار هجرت تهران اقامت داشتند و گروه کنترل شامل 28 نفر که از مرکز ترک اعتیاد شهید فامیلی تهران بودند که با پر کردن پرسشنامه سبک اسناد، در این پژوهش ...
بیشتر
این پژوهش به بررسی اثر بخشی اجتماع درمان مدار، بر تغییر سبک اسناد معتادان می پردازد. بدین منظور، دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش شامل 25 نفر از افرادی که در مرکز اجتماع درمان – مدار هجرت تهران اقامت داشتند و گروه کنترل شامل 28 نفر که از مرکز ترک اعتیاد شهید فامیلی تهران بودند که با پر کردن پرسشنامه سبک اسناد، در این پژوهش شرکت کردند. به منظور تعیین اثر بخشی اجتماع درمان مدار بر تغییر سبک اسناد، ابتدا نمرات افتراقی هر گروه محاسبه شد. سپس با استفاده از آزمون T برای گروه های مستقل، تفاوت میانگین های دو گروه بررسی شد تا مشخص شود آیا اجتماع درمان مدار بر تغییر سبک اسناد افراد معتاد موثر است. نتایج پژوهش نشان داد که سبک اسناد افراد مقیم مرکز اجتماع درمان مدار پس از حضور سه ماهه در این مرکز بهبود معناداری یافته است. به این معنی که سبک اسناد آنها در پایان سه ماه اقامت در مرکز اجتماع درمان مدار در رویدادهای خوشایند، درونی تر، پایدارتر و کلی تر و در رویدادهای ناخوشایند، بیرونی تر، ناپایدار تر و اختصاصی تر می باشد. در مجموع، یافته های این پژوهش نشان داد که اجتماع درمان مدار در تغییر سبک اسناد افراد معتاد موثر است.
